RTD (rezystancyjny detektor temperatury) działa poprzez pomiar temperatury poprzez zmianę rezystancji elektrycznej elementu metalowego, zwykle czystej platyny. Wraz ze wzrostem temperatury rezystancja elementu RTD wzrasta w sposób przewidywalny. Czujnik RTD jest podłączony do obwodu pomiarowego, który przepuszcza przez element niewielki prąd elektryczny i mierzy powstały spadek napięcia. Ta zmiana rezystancji jest następnie przekształcana na odczyt temperatury przy użyciu krzywej kalibracyjnej specyficznej dla elementu RTD.
Czujnik RTD działa w oparciu o zasadę, że opór elektryczny metalu zmienia się wraz z temperaturą. Czujnik RTD składa się z metalowego drutu lub folii owiniętej wokół rdzenia ceramicznego lub szklanego. Gdy zmienia się temperatura, odpowiednio zmienia się rezystancja metalowego drutu lub folii. Czujnik jest podłączony do urządzenia pomiarowego, które oblicza temperaturę na podstawie wartości rezystancji. Czujniki RTD są znane ze swojej dokładności, stabilności i powtarzalności pomiarów temperatury.
Zasada działania czujnika temperatury polega na wykrywaniu fizycznej zmiany korelującej ze zmianami temperatury i przekształcaniu tej zmiany w czytelny sygnał wyjściowy. Czujniki temperatury, takie jak termopary i czujniki RTD, zazwyczaj wykorzystują materiały, które w odpowiedzi na zmiany temperatury wykazują przewidywalną zmianę właściwości elektrycznych, takich jak rezystancja lub napięcie. Sygnał wyjściowy czujnika jest następnie przetwarzany i interpretowany jako zapewniający odczyt temperatury.
Różnica między termoparą a czujnikiem RTD polega na zasadach pomiaru i właściwościach materiału. Termopara mierzy temperaturę na podstawie napięcia generowanego na złączu dwóch różnych metali, które jest proporcjonalne do różnicy temperatur pomiędzy złączem a punktem odniesienia. Czujnik RTD mierzy temperaturę na podstawie zmiany rezystancji elektrycznej czystego elementu metalicznego, która jest bezpośrednio powiązana z temperaturą. RTDS zazwyczaj zapewniają wyższą dokładność i stabilność w wąskim zakresie temperatur, podczas gdy termopary mogą obejmować szerszy zakres temperatur, ale mogą mieć mniejszą dokładność.
Aby przetestować czujnik RTD, należy zmierzyć jego rezystancję za pomocą precyzyjnego omomierza lub multimetru z funkcją pomiaru rezystancji. Porównaj zmierzoną rezystancję z oczekiwanymi wartościami rezystancji w określonych temperaturach, w oparciu o krzywą kalibracyjną lub arkusz danych RTD. Aby dokładnie sprawdzić jego działanie, należy upewnić się, że czujnik RTD znajduje się w znanej temperaturze odniesienia, np. w łaźni lodowej lub podgrzanej cieczy. Wszelkie odchylenia od oczekiwanych wartości rezystancji mogą wskazywać na problemy z czujnikiem RTD lub jego połączeniami.